-- Diriliş Postası, Mütefekkir Ulemâdan İstifade Edebilmek

İSLAM’DAN NİÇİN KORKTUKLARINI ANLAYABİLMEK

Share via WhatsappShare on FacebookTweet about this on TwitterShare on LinkedInEmail this to someonePrint this page

“Öyleyse ne yılgınlığa kapılın ne de üzülün: eğer gerçekten inanıyorsanız, insanların en üstünü mutlaka siz olursunuz.”
(Âl-i İmran, 3:139).

 

Dört yıldır İstanbul’da yaşayan ünlü mütefekkir Cevdet Said’in 1961 yılında Şam’da yayımlanmış olan bir kitapçığı Ekim 2016’da “İki Dil Bir Kitap” serisi Beyan Yayınları tarafından “İslam’dan Neden Korkuyorlar?” adıyla yayımlandı. Hacmi küçük ancak önemi büyük bu eserin altmış yıl kadar önce irdelediği konuların ifade ve işaret ettiği hakikatlerin İslam dünyası için ne anlam ifade ettiğini bugün daha iyi anlayabiliyoruz. İlk kısmını kendi çevirimi esas alarak iki yazı halinde sizlere sunduğum kitabın ikinci kısmını konunun tamamlanması açısından Rumeysa Ömün çevirisinden özetle iktibas ediyorum:

 

“  1. Batılı araştırmacıların ve gelecekle ilgili tahmin yürüten raportörlerin araştırma sonuçlarını ve bunlardan elde edilen düşünceleri bilmek bizim için de faydalı olacaktır. Hattâ, ulaşılan sonuçlar isabetli olsun hatalı olsun bize fayda verecektir.

Geçen yüzyılın başlarından günümüze kadar Avrupa ve Amerika’da “Doğu” hakkında pek çok araştırma ve inceleme çalışması yapıldı. Bu çalışmalar ister Uzakdoğu ister Ortadoğu ister Yakındoğu isterse de Asya veya Afrika adı altında yapılmış olsunlar, ortak noktaları aynıydı. Araştırma konularının, üslup ve tarzlarının farklılığına rağmen önemli ortak noktaları İslam’dı. Bundan, gerek mevcut durumu rapor eden araştırmaların, gerekse de gelecekle ilgili tahmin yürüten araştırmaların İslam olgusuna ne kadar önem verdiği anlaşılmaktadır. Bir kısmı uyanıklıkla korku ve endişe yaratmaya çalışan, bir kısmı gerçekleri saptırarak alaycılık üreten, bir kısmı da doğrudan saldırı içeren tüm bu yaklaşımlar, aslında İslam’a verilen önemi göstermektedir.

 

  1. Batılıların nerede durduğundan ve durdukları yerin dip akıntılarından Muhammed Esed (Leopold Weiss) şöyle söz eder:

“Onların insanın içine sinmeyen bu farklı duruşlarının sebebi, bilinçsiz de olsa İslam düşüncesinin çağdaş düşünce karşısında durabilecek vakarlı ve denk bir düşünce olduğunu bilmelerinden kaynaklanıyor. Çağdaş düşünceyi hatır gönül saymadan, ama haksızlık da etmeden, hak etmediği değeri vermeden, ama kelepire de düşürmeden ancak İslam düşüncesi layık olduğu yere oturtabilir. Bundan dolayı öfkeleniyorlar ve kendileriyle aynı seviyede olana karşı büyüklük taslıyorlar. Ancak bu konuda duygularını gizlemekten de aciz kalıyorlar.”

 

  1. George Sarton, “Ortadoğu’nun Batı Kültürünü Kucaklaması” adını verdiği tezinde şöyle demektedir:

“9 ve 12. yüzyıllar arasında Arapça konuşan halkların gösterdiği başarılar, tüm bildiklerimizi alt üst edecek kadar yüksek seviyededir. Ortadoğu halkları, geçmişte de Yunan medeniyetinden önce 2 bin yıl kadar dünyaya önderlik etmişlerdi. Ortaçağda da yaklaşık 400 yıl önderlik ettiler. Yakın ve uzak gelecekte bu kavimlerin dünyaya (yeniden) önderlik etmesinin önünde bir engel yoktur.”

 

  1. Amerikalı Lothrop Stoddard, koparmaktan hep aciz kaldıkları Müslümanlar arasındaki sağlam bağlar hakkında Avrupalıların ve Amerikalıların dikkatini çekmiş; bu birliği yıkmak için önerilen görüşlere de değinmiştir. Bu görüşlerden birisi, siyasi bir sistem olarak inançla iç içe girmiş olan “hilafet” konusudu Ancak yazara göre İslam birliğinin gerçek nedeni, dinin beşinci rüknü olan Hac’dır:

“İslam toplumu, genel anlamı ve kapsamı itibarıyla, birlik bilincini ve İslam yurdunda yaşayan her Müslümanın kopması mümkün olmayan sapasağlam kulpa sımsıkı yapışmasını ifade eder. Bu birlik bilinci, kökleri itibarıyla kadimdir ve Risalet’in sahibi zamanında ortaya çıkmıştır. Birliğin tarihi, Peygamber cihadı başlattığında Muhacir ve Ensar’ın onun etrafında kümelendikleri yıllara kadar uzanır… 13 yüzyıldan fazladır, uğradığı hamleler İslam toplumunu herhangi bir yönden zayıflatmış ve onu bir anlığına da olsa yere yıkabilmiş değildir. Tersine gün geçtikçe gücü, direnci, bağışıklığı ve kendine olan güveni artıyor.”

 

  1. İngiliz oryantalist “Gibb” önce şu soruyu ortaya atar:

“Acaba günün birinde İslam tehlikesi yeniden başımıza gelebilir mi?” Sonra bu tehlikenin gerçekleşme ihtimaline karşı çeşitli cevaplar verir ve şunu ilave eder:

“Evet, Müslümanlar bugün zayıf ve parçalanmış durumdadırlar. Ne gençlerinde kendilerini feda edecek bir azim görebiliyoruz ne de görüş ve itibar sahibi olanlarında. Bunlar bırakınız sorun çözmeyi, ciddi oturumlar tertip edip sorunlarını konuşacak gücü dahi kendilerinde göremiyorlar.” Sonra İslam âleminde 1900’lerden bu yana düzenlenen konferansların muhtemel hedeflerine değindikten sonra der ki:

“İslam âleminin eninde sonunda bu sistemde kendi halklarının sahip olduğu müthiş kaynaklara yatırım yapma imkânı bulacağını ve bundan mükemmel üretimler elde edeceğini iddia etsek bile, bu konferanslar ve benzeri çalışmalar bu amaçlara ulaşmaya asla hizmet etmeyecektir. Ancak, İslam toplumundaki pek çok hareket noktasının araştırmacılar tarafından ihmal edildiğini hesaba katmalıyız. Hattâ bu noktalar -Massignon’un da işaret ettiği gibi- bazen kimsenin tehlikesine dikkat çekmediği anlarda, müthiş bir hızla olgunlaşarak birdenbire ortaya çıkar ve tüm dünyayı korkutabilir. Asıl büyük mesele “liderlik” meselesidir. İslam yeniden “Selahaddin-i Eyyubi’sini bulursa, bu adam büyük siyasi tecrübeyle İslam mesajı bilincini bir araya getirebilir. Ancak böyle bir dinî bilinç ruhların derinliklerine inmeyi başarabilir.”

 

  1. Salazar bazı gazetecilerle yaptığı bir konuşmasında Müslümanların ortaya çıkıp dünyayı değiştirmeleri olasılığının gerçek bir tehlike olduğunu söylemiştir. Birileri, ‘Müslümanlar bunu düşünmekten çok kendi anlaşmazlıkları ve kendi iç çatışmalarıyla meşguller’ dediğinde Salazar, ‘ben de onların tüm bu anlaşmazlıklarını bize yöneltmesinden korkuyorum’ diye cevap vermiştir.

 

  1. Marmaduke Pickthall, konuyu başka bir açıdan yorumlar:

“Müslümanların kendi medeniyetlerini tüm dünyaya yayma imkânları vardır. Müslümanlar, ilk çıktıklarında taşıdıkları ahlaka” geri dönerlerse, daha önce yayıldıkları hızın aynısıyla yayılırlar. Çünkü bu boş dünyanın, onların medeniyet ruhunun önünde durmaya gücü yetmeyecektir.”

 

  1. Laurence Brown da bu konuyu açıklıkla dile getirenlerdendir: “Daha önce değişik uluslardan çekiniyorduk. Ancak bunları test ettikten sonra bu korkuların meşru gerekçesini bulamadık. Yahudi tehlikesinden, sarı ırk tehlikesinden, Japonya’nın Çin’e hükmetme arzusundan ve Bolşevizm tehlikesinden korkardık. Ancak bu korkuların hiç birisi hayal ettiğimiz gibi çıkmadı… Gerçek tehlike Müslümanların içkin oldukları o yayılma ve boyun eğdirme gücüyle, sahip oldukları o dehşet verici ve sıkı canlılıktır. Avrupa sömürgeciliğine karşı set olabilecek tek güç onlardır.”

 

  1. İngiliz siyasetçi William E. Gladstone 20. Yüzyıl başlamadan hemen önce Batı’yı şöyle uyarmıştı:

“Müslümanların taşıdığı şu Kur’an var olduğu sürece, Avrupa Doğu üzerinde egemenlik kuramayacak, kendine bağladığı yerlerde asla güvende olamayacaktır.”

 

  1. Gustave Young’ın kitabında anlattığı İslam aleminin sömürgeci Avrupa’ya ve ona özenen Siyonizm’e karşı ortaya koyacağı hesaplaşmanın özeti şudur:

“İslam dünyası, sömürgeci Avrupa’nın kendisi için hazırladığı ve kefenlerini dizdiği ölümün pençesinden kurtulmuştur. İslam âlemi Avrupa sömürgeciliği ve Siyonizm’le hesaplaşmak için hızlı adımlarla kendi gençlerine yönelmektedir. Bu korkunç ve çetin bir hesaplaşma olacaktır.”

 

  1. A. Alba’nın kaleme aldığı “Yakın Doğu Tarihi Üzerine Dersler” adlı kitapta şöyle bir diyalog yer alır:

“(Soru:) Günün birinde Müslümanlar bizi yenerlerse dünyanın durumu ne olur? (Cevap:) O zaman bu günkü Cezayirli veya Faslı Müslümanların durumuna düşeriz.”

 

  1. 1952 yılında bir Fransız yetkilinin verdiği dikkate değer ayrıntılarla iktibaslara son verelim:

“Komünizm Avrupa için bir tehlike değildir. Çünkü o sadece ortaya çıkmış olgular zincirinin bir halkasıdır. Bundan gelecek tehlike, yalnızca siyasi veya askeri tehlike olur. Ancak hiçbir zaman insani ve düşünsel varlığımızı sonlandırma ve yok etme tehdidine maruz bırakacak bir karşı uygarlık tehlikesi değildir. Bizi tüm şiddetiyle doğrudan tehlikeye maruz bırakan gerçek tehdit İslam tehlikesidir. İslam dünyası, kelimenin tam anlamıyla bizim batı dünyamızdan kopuk, bağımsız bir dünyadır. Kendilerine has bir ruhsal dirence sahipler ve tarihsel bir medeniyetten beslenmektedirler. Onlar, sahip olduklarıyla batılılaşma gereği duymadan, kurallarını koydukları yeni bir dünyayı hak ediyorlar. Yani kendi medeniyetlerinin ruhunu ve kişiliğini özel bir biçimde batı medeniyetinin potasında eritmek zorunda değiller. Onlara, rüyalarını gerçekleştirme fırsatı verecek olan, daha önce Batılının yaptığı gibi, kendisine ait endüstriyel ilerlemeyi gerçekleştirmektir. Bu bilgi seviyesine ulaştıklarında ve geniş çerçeveli bir sanayi üretiminin altyapısını kurduklarında, kendi uygarlıklarının sanatsal ve kültürel kalıplarını dünyaya taşıyabilirler. Yeryüzünde yayılır, Batı’nın ruhunu ve kurallarını ortadan kaldırır, Batı medeniyetini ve mesajını tarihin müzesine kaldırabilirler

O halde haydin bu dünyaya istediğini verelim ve üretim arzusunu güçlendirelim. Ama çağdaş üretim adına, istediği ve ihtiyaç duyduğu her şeyi onun için biz üretelim. Onu bilimsel, sanatsal ve endüstriyel üretim alanından uzak tutmamızın şartı budur. Bu planı yapmaktan aciz kalırsak ve bu dev bağlarından kurtulmayı başarırsa, hele bir de Batı mahallesiyle üretim konusunda baş edemeyeceği bilinçsizliğinden kurtulursa, kendi ani ölümümüzü hazırlamış oluruz. Bu durum sürekli baskın yeme tehlikesiyle bizi karı karşıya bırakacaktır. Batı kültür ve medeniyeti, tarihsel bir felakete maruz kalacak, sonunda Batı da onun liderlik görevi de sona erecektir.”

 

Sonuç olarak; bütün bu iktibaslardan uygar Batılı adamın özelliklerini ve anlayışını net olarak anlayabiliyoruz. Batılı adamın anlayışında hak, adalet ve saygıdeğer olma haklarının insana sırf insan olduğu için verilmediğini, elinde silah olduğu için ve kendisine verilmezse onu zaten alacağı için verildiğini görüyoruz. Batı uygarlığının insanını sarmış olan bu anlayış onu korkutuyor. Bu durum, başkaları da bu haklara aynısıyla veya fazlasıyla sahip olduğunda; kendisinin hak, adalet ve saygınlık gibi haklarını kaybetmekten korkmasına sebep oluyor. Hattâ bu tablo oluştuğunda kontrolü kaybedeceğini düşünüyor. Avrupa uygarlığının insanı, kendi tarihini unutamaz. O, 300 yıl boyunca insanlara nasıl terbiye edilecek vahşiler gibi muamele ettiğini çok iyi bilir. Şimdi günahlarının farkına varmış, psikolojik yönden ıstırap çekmektedir. Vicdanı ona işlediği günahlardan ötürü musallat olurken, bir yandan da kısas edilmekten korkmaktadır. Çünkü güç, onun elinden başka ellere geçmeye başlamıştır ve kendisi yarın hangi konumda olacağını bilmemektedir.

Batı artık suç işleme özgürlüğü günden güne kısıtlanan ve artık bir gün adaletin de karşısına çıkarılabileceğini düşünen bir suçlu gibidir. Bu tip bir insanı “normal” addetmek yanlış olur. Çünkü kendisi zaten normal olmayan bir medeniyetin ürünüdür. Bu insan hayatı ancak zalimlik, zayıflık ve mazlumluk olarak tasavvur edebilir. Çünkü onun uygarlık felsefesinde bu vardır. Onun var olma mücadelesinden anladığı da budur. Böyle yaşamıştır ve böyle yaşamaya da devam edecektir.

Günümüz dünyası yeni bir ‘bilinçli insan’ modeli yetiştirecek farklı bir medeniyete muhtaçtır. Bu insan modeli, insanlar arasında yürürken varlığını taşıdığı silaha dayandırmayacak, başkaları da silah taşıdıkları için var olmayacaklar, herkes varlığını ‘güvenilir’ olmaktan alacaktır. Bu insan tipinin silaha, güce ve insan haklarına bakışı, batmaya yüz tutmuş Batı medeniyetinin anlayışından çok farklı olacaktır. Bu yeni medeniyetin üreteceği insan da belki, silahı çok önemseyecektir. Ancak verdiği bu önem zulmetmek için değil, zulmü önlemek ve güvenliği yaygınlaştırmak için olacaktır.

Müslümanlar olarak güçlendiğimiz gün kendilerine; Gidiniz, artık serbestsiniz!” diyeceğimizi Batılılara şimdiden hatırlatmanın bir faydası da olmayacaktır. Önemli olan bu serbest bırakma kararını vereceğimiz güne kadar canla başla çalışmaktır. Davamızın sonu “Hamdolsun âlemlerin Rabbi Allah’a.” diyebilmektir.”

 

Kaynak:

Cevdet Said. (2016). İslam’dan Neden Korkuyorlar? (Lime Hâze’r-Ru’bu Kulluhû mine’l-İslâm?), çev. Rumeysa Gökbayrak Ömün, “İki Dil Bir Kitap” serisi içinde, Arapça-Türkçe, İstanbul: Beyan Yayınları, s.73-121.

 

Share via WhatsappShare on FacebookTweet about this on TwitterShare on LinkedInEmail this to someonePrint this page
KABA GÜCE DEĞİL YASAYA, KORKUYA DEĞİL GÜVENE İTİBAR ETMEK
SOSYAL MEDYAYI ÂDÂB VE ERKÂN ÇERÇEVESİNDE KULLANMAK

Yorum yap

Yorum

  1. Allah razı olsun. Ne kadar güzel yakalamissiniz *bati*nin içine düştüğü vicdansizlik cukurundan cikmak yerine daha da batışıni… Ve dahası muslumanlarin vicdansizlik çukurundaki batıya, ‘Yusuf 92’ ile seslenmeyi şiar edinmesi gerekliligini;
    “Yûsuf dedi ki: “Bugün size kınama yok. Allah sizi bağışlasın. O, merhametlilerin en merhametlisidir.”

    Ve bunu soylemek bir insan için çok zor; ancak bir müminin harcı…

  2. Elimizdeki imkanın farkında değiliz. İmanımıza iman etmemişiz sanki…
    Yüce Allah’ın ipine toplu bir şekilde sarılmamızdan -ki O böyle emrediyor bizlere- ne denli korkuyorlarmış meğer. Ama boş bir korku değil bu. Hedefleri, stratejileri, amaçlarına ulaşmak için bilmem kaç yıl ötesi hesaplanmış plan ve programları var. Sistemliler. A Planı olmazsa B ve hatta C planları var. Gerektiğinde tek millet olarak karşımıza dikiliyorlar. Karşılarına sapasağlam yekpare bir bina gibi (Saff 61/4) çıkmak gerekiyor. Ümmet bilincinin aşısı, vahye kulak vermek olsa gerektir.
    Bu arada Allah razı olsun hocam. Dizi halinde yazdiginiz bu yazilardan ziyadesiyle istifade ediyoruz.
    Alim zatlar nice sancilar cekmis ve insanligin degismeyen zaaf ve hastaliklarini ortaya koyacak calismalari Kur’an aydinligi ile ortaya koymus zamanında…
    Siz de günümüzün ihtiyacina yönelik olanlari, bir eczaci hassasiyeti ile terkib edip hazirliyorsunuz. Tablet icmeye hazir elimizde duruyor.
    Imkan cok, bahane yok…

  3. FETHİ KARDEŞİM BU GÜZEL ARAŞTIRMAN İÇİN CANI GÖNÜLDEN TEŞEKKÜRLER
    MEHMET TUGLA

  4. Esselamu aleykum Muhterem hocamız yukarıdaki özetten gayet istifade ettim. Cevdet Said Hocamız güzel noktalara temas etmiş, Muhtelif batılı mütefekkir ve siyasilerin ifade ve değerlendirmeleri ile ilgili verdiğiniz malumat, bende şu çağrışımlara vesile olmuştur : ” İnsanın eline geçecek olan say-u gayretidir. Say-u gayretin karşılığını ise muhakkak yakın denecek bir vadede görecektir”, ” Şayet siz Allah’a kulluğunuzu bihakkın yerine getirirseniz Allah size yardım edecek ve ayaklarınız yere öyle sağlam basacak ki dimdik durabileceksiniz” va’di ilahileri. Selam ve muhabbetlerimle

  5. Sevgili Fethi, 3 yazıyı peş peşe şimdi okuyabildim. Görüşlerinden çok yararlandığımız Cevdet Sait büyüğümüze saygılar emeğin için de sana teşekkürler.

  6. İslam, muhteva itibariyle bilime, sanata uyumlu ve insan fıtratıyla barışık bir dindir. İslam Hıristiyanlık, Yahudilik veya Hinduizm gibi klasik anlamda folklorik inanç ve ibadetten ibaret bir din değil, insan hayatını fert, toplum ve devlet planında kuşatan evrensel bir sistem-dir. O, on beş asır önceki özünü hiç kaybetmedi. Kur’an var oldukça da kaybetmeyecek. Ben inanıyorum ki; bütün dünya Müslümanları ondan uzaklaşsa salim kafaya sahip bir araştırmacı kütüphanenin tozlu raflarından merak edip indirip okusa eminim ki Kur’an böyle bir tesa-düf/tevafukla kendine yol bularak yeniden İslam toplumunu oluşturacak bir potansiyele sahip-tir. İslam geldiğinden beri bilime ve insanlığa büyük hizmetler sunmuştur. Batılı kafa zulüm ve sömürüye dayalı kurduğu medeniyete karşı bir tehlike gördüğü için İslam’dan korktuğu kadar uzak doğu dinlerinden veya komünizm gibi ideolojilerden korkmamıştır.
    Ama İslam’ın özünden uzak günümüz Müslümanları ya kendi dışında Batı medeniyetinin dümen suyunda kürek çekerek hayatını tüketirken veya kendi mezhep ve meşreplerini İslam olarak görerek farklılıkları uğruna birbirlerini katletmekle cennete gireceklerini zannetmekte-dirler. Nice büyük olarak gördüğümüz şeyh veya üstatların İslam üzerinden egolarını tatmin ettiklerini anladığımız zaman ömrümüzün verimli çağının boşa geçtiğini çok geç farkına var-mışızdır. İşte tevhitten uzak Müslümanların bu duruşu Batılıları memnun etmektedirler. Cev-det Hocanın Batılılardan örneklerle vurgulamak istediği budur.
    Oyunu boşa çıkarmak için günümüz Müslümanının iyi niyetle, bütün beyin gücü ile ay-rışmadan, didişmeden İslam’ı anlamaya ihtiyacı vardır. Farklılıklarımızla tefrik olmadan tevhid inancı içinde zenginleşerek İslam toplumunu oluşturduğumuz gün kurtuluşumuz olacaktır. Fethi Hocam, bu makalenle gündemimizi hayırla belgelediğin için teşekkür ederim.

  7. Cevdet Said hoca’nın, bundan 55 yıl evvelkiaraştırmaları ve tespitlerinin anlamı bugün çok iyi anlaşılıyor. ne yazık ki İslam alemi düştüğü rehavetten ve itildiği karanlık çukurdan kurtulma yönünde bir varlık gösteremiyor halen. Ama bu böyle gidemez. Süreç biraz uzun da olsa, Batıda ortak akıl ve adalet duyguları güçlenecek, İslam Aleminde de sizin gibi, akla ve vicdanlara güçlü ve etkili hitabeden bilim insanlarının emekleri sonuç verecek, ortak akıl ve irade devreye girecektir. ALLAH’ın takdiri. Yer yüzünde tarihi süreç böyle sürüyor her halde.

  8. Neden ben farklı düşünüyorum? Mesela; yukarıdaki yazıda ve aşağıdaki yorumlarda iki taraf belirlenmiş ve ikisi birbirine diş bilemeyle meşgul. “Bir gün güçlenirsek, size gününüzü gösteririz” gibi bir tablo ortaya konuyor. Bu rövanşiv agresif mantık, barış, erdem güzellik, birlik ve beraberlik, yeryüzü cenneti getirebilir mi? Bilir misiniz? Hac çağrısı bütün insanlaradır. Hac suresinde Hacca davet konusunda sürekli “insanlar” ifadesi kullanılır, sadece Müslümanlar çağırılmazlar. “Kıyamen linnasi” de ayrıca çok önemli bir mesajdır. Kur’an üzerinde daha çok çaba gösterilmesi dilek ve umudyla.

    • Muhterem Mustafa Hocam,
      Cevdet Said’in risalesinde ve ondan özetle iktibas ettiğim yazımın son kısımda “bir gün güçlenirsek, size gününüzü gösteririz gibi rövanşiv ve agresif bir mantık” yok, bilakis, “biz dünyaya hakim olsak size bize davrandığınız gibi kötü davranmayız” demenin şu atmosferde onlar üzerinde bir karşılığı olmaz, aklımızı, irademizi, tüm birikimlerimizi seferber ederek bu hakimiyeti hak edip, hakim olduktan sonra Yusuf aleyhisselamın kendisine kasdeden öz kardeşlerine dediği gibi, Son Nebi Muhammed aleyhisselamın Mekke fethinde kendisine ve ve arkadaşlarına onca kötülüğü reva gören müşriklere dediği gibi “we entumu’t-tuleqâ; hepiniz serbestsiniz” diyebilmektir.
      Burada asla kin ve düşmanlık üzerine kurulu bir rövanşist tavır söz konusu değildir. Tam tersine yüksek bir erdem, Rabbimizin “en iyi yöntem” olarak bize tavsiye ettiği “AF” yöntemiyle insanların gönlünü fethetmektir.
      Allah Teala’nın beytini haccetme çağrısının sadece müminlere değil tüm insanlığa yönelik olduğunu da biliyoruz elbette, ayet-i kerime son derece açık:
      “… Ulaşmaya gücü yeten herkesin Beytullah’ı haccetmesi, Allah’ın insanlık üzerindeki hakkıdır…” (Âl-i İmran, 3:97).
      Rabbim bizleri, yüce mesajlarını en doğru şekilde anlamaya, bu uğurda samimiyetle birbirimize destek ve yardımcı olmaya muvaffak eylesin.
      Fethi Güngör

  9. Değerli Mümin Kardeşim; Fethi Hocam,
    Cevabi yorumunuz için teşekkür ediyor, duanıza da “amin” diyorum. Evet, “hepiniz serbestsiniz!” Çok güzel… Serbest bırakmama gücü ve yetkisi olduğu halde serbest bırakmak; adalet işte budur. Sağlık ve selâmetle, inşallah.